Esta é unha historia sobre a vida dun Mosteiro. O paso do tempo e as accións sufridas no lugar deixaron unha profunda pegada no edificio e na súa contorna. As chagas do pasado convidan a reflexionar sobre as feridas do tempo.

Desde a mesma formación da Terra, foron tantos os usos das covas que calquera enumeración tórnase incompleta e persoal, e aínda así, resulta un alfabeto irrenunciable: Acubillo durante a estación do monzón. Agocho para quen é perseguido polas súas actividades políticas ou relixiosas. Calendario de basalto. Cárcere, lugar de tortura. Dominio dos morcegos. Salóns de baile, con enormes estalactitas a modo de lámpadas. Uns foxos cantan suave, pero outros provocan calafríos. Así, cun tremor na raíz da espiña dorsal, comezan estas memorias do inframundo.

No Xardín das Hespérides crecía unha froita capaz de outorgar a inmortalidade a quen lograse comela. O xardín atopábase nun lugar incerto fronte ás costas de África Occidental, protexido por un dragón de cen cabezas. Por medio de técnicas de biosonificación aplicadas ás bananeiras, principal monocultivo das Illas Canarias no presente, descubrimos unha fábula sobre a vida eterna nun dos lugares onde se situou este espazo mítico.

En sánscrito, Nayan (नयन) significa “ollo” e evoca unha dimensión poética sobre a percepción e a visión. Este termo dá tamén título a unha canción composta polo meu compañeiro nepalí en 2015, Sandeep, mentres eu, coa miña cámara, buscaba activar o baleiro na paisaxe chilena, sen cuestionar se tiña dereito a materializar algo alleo á miña condición de suxeito, perpetuando o privilexio que me sostiña. Dez anos despois, revisito e denuncio aqueles actos, explorando como a linguaxe, tanto visual como verbal, expón as nosas limitacións e as estruturas invisibles de poder que nos condicionan.

"Sentirse lonxe" é o resultado dun traballo experimental a tres mans no que diferentes técnicas dixitais e analóxicas converxen nun mesmo mundo; tres visións de tres artistas que se superpoñen para mostrarnos o seu propio cosmos sonoro e visual. O sentimento de desarraigamento #ante unha Galicia afastada e #ante unha infancia á que non volveremos, pon cor e textura a unha obra onde prima o formal, e os nosos respectivos instintos entrelázanse para formar esta peza que busca ser máis unha pintura abstracta que unha historia con principio e final.

Brigadas activistas organizan unha resistencia ecolóxica contra as plantas destrutivas e a maleza descoidada que rodean as súas aldeas en Galicia.As limas que empregan para afiar as súas motoserra proceden dunha fábrica de metal en Suíza.A través destes dous territorios desenvólvese unha narrativa inesperada, moldeada pola migración e o activismo ecolóxico, que entrelaza o persoal co político.