
Toys on Fire
Xoguetes en chamas
Caroline Poggi
- 2016
- 01:00
- Francia
- FIC
- COR
Durante as vacacións os rapaces da vila reúnense no centro de animación para xogar xuntos.
Estrea en España
Autodestruirse para existir
Brais Romero Suárez
But, tell me, just what is it that you want to do?
The Wild Angels
O cinema sempre foi lugar para descargar a frustación e o sentir das xeracións máis novas. Quizais unha das escenas máis icónicas que recolla este descontento sexa a secuencia na que Heavenly Blues dos Wild Angels encara ao cura que conduce o enterro do seu amigo cando este pregunta que queren facer coa súa vida. Esta secuencia queda gravada na retina e na memoria dos espectadores como un berro para entender ás novas xeracións. Porén, máis de trinta anos separan esta película da xeración da que imos falar aquí, a milenial. E é bastante evidente que os paradigmas establecidos de nada serven para definir o que está a suceder agora mesmo.
Para empezar a describir o universo creado polos cineastas Caroline Poggi e Jonathan Vinel é necesario comezar pola importancia do dixital. Internet deixou de ser un medio de comunicación para ser unha estética á hora de ver as cousas. Escenarios virtuais onde poder descargar historias que só ocorren na mente das nosas protagonistas, lugares onde todo é modificable e axustable ao desexado. En Martin pleure vemos como o protagonista canaliza a súa ruptura dentro do universo do Grand Theft Auto V nun colapso emocional que vai desde conducir a altas velocidades ata chocar contra as árbores ata comezar un espiral de violencia arbitraria contra os peóns. O mesmo sucede en Notre amour est assez puissant, onde as secuencias dun tiroteo masivo son acompañadas por unha voz que fala do amor. Aquí non hai diferencia entre quen fala e as imaxes, porque o que fala, está vivindo nesa realidade. O dixital, os videoxogos neste caso, son máis reais que a propia realidade física, permitindo canalizar as emocións.
Emocións que, por outra parte, son maiormente violentas. Se algo destaca do cinema de Poggi e Vinel é o uso da violencia de forma transversal e central a toda a súa obra. Desde os pequenos conatos pirómanos duns nenos en Toys on Fire, o arrebato asasino de Chiens ata o universo distópico de Jessica Forever, a violencia forma parte dunha forma de entender a vida e concebir as relacións. Unha violencia que, por outra banda, non se amosa como un impulso descontextualizado ou psicótico, senón que é a resposta á herdanza dos nosos pais. Isto refléxase de forma moi explícita en Notre heritage, onde Lucas, o fillo do pornógrafo Pierre Woodman, convida á súa amiga Anaïs a pasar uns días aproveitando que a casa está baleira.
Quizais sexa aceptar que somos, en parte, o reflexo dos nosos pais o que xera en nós esa violencia, esa necesidade de incendiar todo ao noso paso para, sobre as cinzas, reconstruír algo novo. Ou quizais sexa todo isto o que fai desta unha xeración nihilista. Marcados polas constantes crises, económicas e sentimentais, o futuro adulto antóllase tan lonxano que todas as preocupacións son o máis superficiais posibles… ou iso semella aparentemente. Filmes como Bébé colère, aínda que vestido cunha estética infantil, non deixa máis que reflexar o desapego cun mundo do que non queremos nin pedimos participar. Un mundo disfuncional no que o único que queremos é a aceptación, sentirnos parte de algo maior sexa o que sexa isto.
Entrar nos filmes de Caroline Poggi e Jonathan Vinel é aceptar entrar nun mesmo… se pertences a esta xeración, a milenial. É entender que o que estás a ver é unha proxección dos teus máis escuros pensamentos, unha recreación dos episodios que preferirías ter esquecido e unha catarse ao entender que non estás só. Se non formas parte desta xeración, só hai dúas posturas: ou aceptas intentar entender, ou aí está a porta. Non fas falta. Non es necesario. Podes seguir intentando culparnos de todos os males, pero ti es o culpable. Non pedimos estar aquí, pero vós insitistes en traernos a este mundo. Somos o resultado de todos vós e, por isto, queremos acabar con nós mesmos.
Ler máis Ver menosDuración: 83m 35s
Caroline Poggi
Durante as vacacións os rapaces da vila reúnense no centro de animación para xogar xuntos.
Estrea en España
Caroline Poggi, Jonathan Vinel
Dúas mulleres viven o final da súa amizade. Unha misteriosa cerimonia volverá unilas de novo.
Jonathan Vinel
Unha parodia da imaxinería bélica dos xogos de disparos en primeira persoa, como Doom, que desborda o romanticismo das imaxes dun tigre "weerasethakuliano" xerado por ordenador.
Caroline Poggi, Jonathan Vinel
Lucas é o fillo do afamado pornógrafo Pierre Woodman. Velaquí a súa historia.
Jonathan Vinel
Imaxina que un día te ergues e todos os teus amigos desapareceron. Os amigos que terían que estar non están. Entón, buscas, buscas por todas partes: en cada acocho, en cada recuncho da cidade, en todos os pantanos, en todos os ríos. Buscas pero non os atopas.
Caroline Poggi
Nun país de montañas e bosques, un rapaz xa non recoñece os seus cans.
Estrea en España